Kαταγγελίες και επείγουσα Έκκληση Διεθνούς Αμνηστίας στην κυβέρνηση για τις άθλιες συνθήκες στον καταυλισμό μεταναστών στο Ελληνικό

Περισσότεροι από χίλιοι πρόσφυγες, μετανάστες και μετανάστριες, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών, ζουν σε απαράδεκτες και μη ασφαλείς συνθήκες στους τρεις καταυλισμούς του Ελληνικού, στην Αθήνα.

Οι γυναίκες και τα κορίτσια βρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο σεξουαλικής και έμφυλης βίας. 

Οι ελληνικές αρχές πρέπει επειγόντως να εξασφαλίσουν στους διαμένοντες στο Ελληνικό επαρκείς εναλλακτικές στέγασης, ακολουθώντας μια γνήσια διαβούλευση με σκοπό να κλείσουν οι καταυλισμοί.

Η πλειονότητα των ατόμων που μένουν στους καταυλισμούς είναι από το Αφγανιστάν και κοιμούνται σε σκηνές για περισσότερο από ένα χρόνο, σε συνθήκες πολύ κακής υγιεινής, με ανεπαρκή αριθμό τουαλετών και ντουζ και περιορισμένη ιδιωτικότητα. Οι διαμένοντες εκεί παραπονιούνται για αρουραίους και κατσαρίδες.

Οι ανθρωπιστικοί φορείς που δραστηριοποιούνται στους καταυλισμούς αναφέρουν σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη, άγχος και απόπειρες αυτοκτονίας, τα οποία επιδεινώνονται από τις συνθήκες στον καταυλισμό. «Όλοι χάνουν τα λογικά τους στο Ελληνικό» δήλωσε μια γυναίκα πρόσφυγας στη Διεθνή Αμνηστία το Μάρτιο.

Η έλλειψη ασφάλειας είναι μια κύρια ανησυχία στους καταυλισμούς, ειδικά για τις γυναίκες και τα κορίτσια, οι οποίες αναφέρουν ότι υφίστανται διαρκώς λεκτική παρενόχληση και βρίσκονται σε κίνδυνο για σεξουαλική και έμφυλη βία.

Δεν υπάρχει επαρκής έλεγχος για το ποιος μπαινοβγαίνει και η αστυνομία δεν επεμβαίνει σε περιστατικά ασφάλειας μέσα στους καταυλισμούς. Η απουσία κλειδαριών από τις περισσότερες τουαλέτες και ντουζ και το να πρέπει να κοιμούνται σε σκηνές χωρίς προσωπικό ασφαλείας κάνουν τους καταυλισμούς ιδιαίτερα μη ασφαλείς για τις γυναίκες και τα κορίτσια.

Πολλές γυναίκες ανέφεραν στη Διεθνή Αμνηστία ότι ζουν με το διαρκή φόβο μην τους επιτεθούν στις σκηνές τους, στις τουαλέτες ή στα ντουζ και κάποιες δήλωσαν ότι δεν θέλουν να βγαίνουν έξω από τις σκηνές τους- ούτε για τις βασικές τους ανάγκες-για να αποφύγουν αυτού του είδους την παρενόχληση: «Οι κόρες μας δεν μπορούν να περπατήσουν, ανύπαντροι άνδρες τις παρενοχλούν»

Σύμφωνα με αναφορές των μέσων ενημέρωσης, οι ελληνικές αρχές σκοπεύουν να κλείσουν τους καταυλισμούς αλλά οι διαμένοντες εκεί αναφέρουν πως δεν τους έχει δοθεί καμία πληροφόρηση για το χρονοδιάγραμμα ενός κλεισίματος ούτε έχουν διαβουλευτεί με τις αρχές για εναλλακτικούς χώρους.

Κάποιες γυναίκες στον καταυλισμό αναφέρουν πως τις επιβαρύνει ψυχολογικά η αβεβαιότητα και ο φόβος της άμεσης εκκένωσης. Μια γυναίκα είπε στη Διεθνή Αμνηστία: «Κάθε μέρα αγχώνομαι όλο και περισσότερο. Φοβάμαι να βγω από τη σκηνή μου (…) Ακούω πως θα μας μετακινήσουν αλλά δεν ξέρω τί θα απογίνουμε».

Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει επειγόντως να παρέχουν στους πρόσφυγες και στους μετανάστες στο Ελληνικό επαρκείς εναλλακτικές στέγασης, ακολουθώντας μια ειλικρινή διαβούλευση και διασφαλίζοντας την ουσιαστική συμμετοχή των γυναικών και κοριτσιών σε αυτήν. Κανείς δεν θα πρέπει να μείνει άστεγος ή να κινδυνεύσει από παραβίαση των δικαιωμάτων του εξαιτίας του κλεισίματος των καταυλισμών.

Η Διεθνής Αμνηστία δημοσιεύει σήμερα επείγουσα έκκληση με την οποία καλεί τις ελληνικές αρχές και συγκεκριμένα τον Αναπληρωτή Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής και τον Αναπληρωτή Υπουργό Προστασίας του Πολίτη:

• Να διασφαλίσουν επαρκείς εναλλακτικές στέγασης στους διαμένοντες στο Ελληνικό παράλληλα με το κλείσιμο των τριών καταυλισμών, ακολουθώντας μια ειλικρινή διαβούλευση μαζί τους, με την ουσιαστική συμμετοχή των γυναικών και κοριτσιών
• Να λάβουν άμεσα μέτρα που θα εγγυώνται την ασφάλεια και υγεία των ανθρώπων που ζουν εκεί, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκες των γυναικών και κοριτσιών, μέχρι να δοθούν επαρκείς εναλλακτικές λύσεις στέγασης
• Να εγγυηθούν ότι κανείς δεν θα μείνει άστεγος ή θα βρεθεί σε κίνδυνο παραβίασης των δικαιωμάτων του ως αποτέλεσμα του κλεισίματος των καταυλισμών.
• Η εναλλακτική στέγαση θα πρέπει να είναι ασφαλής και να λαμβάνει υπόψη της τις ανάγκες των γυναικών και κοριτσιών και θα πρέπει να βρίσκεται είτε στην Αθήνα είτε σε περιοχές με εύκολη πρόσβαση στην πόλη. ‘Έτσι, οι διαμένοντες στο Ελληνικό θα εξακολουθήσουν να λαμβάνουν υποστήριξη από τα δίκτυα που έχουν δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της διαμονής τους εκεί, που συμπεριλαμβάνουν ιατρική θεραπεία και ψυχολογική στήριξη.